Nesne tabanlı programlama için birçok tasarım kalıbı vardır. Bunların arasında en yaygın kullanılanlar; Singleton, Factory, Observer, Strategy, Decorator, Adapter, Facade, Composite, Iterator ve Proxy'dir.

Cevap : 1 , nesne, programlama, kalip

Nesne tabanlı programlama (NTP), günümüz yazılım dünyasında en çok kullanılan yaklaşımlardan biridir ve yazılım geliştiricilerinin birçok sorunu çözmek için birçok tasarım kalıpları geliştirmişlerdir. Bu tasarım kalıpları, problemi çözen modellerdir ve yazılım geliştiricilerine veya tasarımcılara çözüm sağlamak için kullanılırlar.

Singleton: Tek bir nesne örneği oluşturulabilen bu kalıp, nesnenin yalnızca bir kez oluşturulmasını sağlar ve tüm uygulama süresince bu nesneye ulaşılabilir.

Factory: Bu kalıp, nesnelerin oluşturulması ve üretilmesi için kullanılır. Uygulama içinde bir nesnenin oluşturulması veya üretilmesi gerektiğinde, factory tasarım kalıbı kullanılarak bu işlem gerçekleştirilir.

Observer: Bu kalıp, bir nesnenin diğer nesnelerle birlikte çalışmasını sağlar. Bir nesne üzerinde gerçekleştirilen işlemler, diğer nesnelere de yansır ve bu sayede nesneler arasında iletişim sağlanır.

Strategy: Bu kalıp, farklı işlevlerin veya davranışların aynı nesne üzerinde uygulanmasını sağlar. İşlemlerin değiştirilmesi veya eklentilerin yapılması gerektiğinde, bu kalıp kullanılarak bu işlem gerçekleştirilebilir.

Decorator: Bu kalıp, bir nesneye davranışlar eklemek için kullanılır. Örneğin, süslü bir yazı tipi kullanımı için, bu kalıp kullanılabilir.

Adapter: Bu kalıp, farklı sınıflar veya arayüzler arasında bağlantı kurmak için kullanılır. İki farklı sınıfın birbiriyle uyumlu hale getirilmesi gerektiğinde, adapter tasarım kalıbı kullanılarak bu işlem gerçekleştirilebilir.

Facade: Bu kalıp, karmaşık bir sistem veya alt sistemlerin basitleştirilerek, kullanıcıların daha kolay bir şekilde kullanmasını sağlar. Kullanıcı, sistem arka planındaki karmaşık işlemler yerine, basitleştirilmiş bir arayüz kullanarak işlemlerini gerçekleştirebilir.

Composite: Bu kalıp, nesnelerin bir hiyerarşide karmaşık yapılar oluşturmalarını sağlar. İşlevleri veya yapıları birbirine benzer nesneler, birleştirilerek bir karmaşık yapı oluşturulabilir.

Iterator: Bu kalıp, nesne koleksiyonunun elemanlarını tek tek ele almak için kullanılır. Nesne üzerinde yapılan işlemler, koleksiyonun tüm elemanlarına da uygulanır.

Proxy: Bu kalıp, bir nesne örneğinin yerini alır ve istemcilerle aralarındaki iletişimi yönetir. İstemci, gerçek nesneye erişmek yerine, proxy nesneye erişir ve proxy nesnesi, gerçek nesne için gerekli olan işlemleri gerçekleştirir.

Yukarıdaki tasarım kalıpları sadece birkaçıdır. Her bir kalıp, farklı bir soruna veya ihtiyaca yönelik olarak geliştirilmiştir. Yazılım geliştiricileri, uygulamalarını geliştirirken bu kalıplardan bir veya birkaçını kullanarak, kodlarını daha esnek, ölçeklenebilir ve bakımı daha kolay hale getirebilirler.


1 0 trkdmr 04-05-2023 01:45:57 tarihinde yazdı.